Söylediði acýtýr, ucu deðince öze
Sýrtýnda taþýdýðýn kundaktaki utanmaz.
Tanýmýyor baksana dönünce ömür güze,
Buruþan ellerinden þefkatlice tutunmaz.
Lanet olsun yýllara; deðerimi bitirir.
Zamana uyan nesil saygýsýný yitirir.
Hep aðlasan köþende mendilin dünden hazýr
Hatýrýný soranýn kalmadýysa fazlasýn.
Son deminde Azrail , görünür göze Hýzýr
Devri sönen hayatý çürümeden tuzlasýn.
Gidiþimiz vahimdir akýbet ne olacak?
Emanet sahibinde illa sükûn bulacak.
Bu sefer de günlerce çýrpýnýrlar peþinden
Varýp ayak ucuna dualarla anarlar.
Yanýna yatak serip dövünürler döþünden,
Avuçlayýp topraðý affedildik sanýrlar.
Nafiledir çabalar deðerini bilmedin,
Sað iken akan yaþý bir kez olsun silmedin.
Gidince dönülmüyor kapanýyor kapýlar,
Geride kalanlarýn anlamayan yüzüne.
Devran gelip-geçici, bir bir çöker yapýlar,
Temeli atar iken deðmemiþsen közüne.
Bilesin ektiðini; toplayýnca þaþarsýn,
Atana ettiðini, çocuðunda yaþarsýn.
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.