Yorgun ve umutsuz zamanlarýn ortasýndan çýktýk biz. Geleceðe dair hiç bir planýmýz yoktu. Bitmiþ ve tükenmiþtik. En güzel günlerimizi çalan, yüreklerimizde kocaman kocaman yaralar açan ,vefasýzlara, insafsýzlara isyanediyorduk,içteniçe haykýrýyorduk.yaþamýmýzý böylece tamamlayacaðýmýzý. Birdaha hiç kimseyi sevmeyeceðimizi sanýyorduk.biz aþký unutmuþtuk zaten aþkýnda bizi unuttuðundan emindik.bir hüzün vardý ikimizinde yüzünde. ’Hüzün’ve’Yüzün’neberbebat kafiyedir deðilmi, bizimde hayatlarýmýz öyle berbattý iþte. Kimse elimizden tutan,tüm þarkýlar dokunaklýydý.Hiçbir yaðmurdan sonra gökkuþaðý çýkmazdý. Güneþ solgun, bulut boldu.hiç bir neden yokken aðlardýk ve biz bunu bir birimizden habersiz yapardýk.Ne zor günlermiþ,ne acýymýþ meðerse.Sonra birgün ellerimiz deydi birbirine,yürek yüreðe geldik. Yeniden doðuþtu bu,bir var oluþtu.Peþimizi býrakmayan geçmiþten,ihanetlerden,yalanlardan kurtuluþtu. Geleceðe doðru yöneliþ, umut ediþti. Birlikte yolculuða çýkýþ, özleyiþ ve bekleyiþti. Kaderin yerine neþenin,hüznün yerine sevincin geçiþiydi.Býrakmayalým ellerimizi,soðumayalým yüreklerimizi aþkýmýzýn ATEÞÝ yaksýn bu kenti.... ’’Yüregimin tek hecesi"
Dertli Saaairrr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dertli Saaairrr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.