Can baba'ya mektup

geçen yýl seni
senin sevdiðin iki deðerliyle
þarap ve þiirle andýk mezarýnda
ve altýnda yattýðýn topraða þarap döktük
bunu duyan imam belediye baþkaný
toplumun ve kendisinin deðerlerine hakaret saymýþ
imam iþeyince de cemaat sýçmýþ
bunlar öyle karanlýklarý yaþýyorlar ki
hani demiþtin ya, siz artýk kýçýmýn fosforuyla aydýnlanýn
bu insanlarý, kýçýnýn fosforu da yetmiyor aydýnlatmaya
kalkmýþlar, sanat eseri heykelini mezar taþýný kýrmýþlar
toplumun deðerlerine olan saygýsýzlýða karþý
toplumun deðeri dedikleri mezara saldýrýp kýrýp yýkmýþlar
nasýl tam bir türk kafasý deðil mi ki
mümkün olsa kalkýp
mezarýna saldýranlarýn ve belediye baþkanýnýn öldüklerinde mezarýna iþerdin
ben mümkün olursa senin için iþerim
en sevdiðin güne bakan çiçeði, güne bakmaz oldu
badem aðaçlarý çiçeklerini açmaz, deniz kokmaz oldu
sakin olan datça endiþeyle doldu
bu ülkenin tepesine, sen gidince beterin beteri geldi oturdu
ne sülo ne çiller ne erbakan; insanlarý aþaðýlamada hepsinden pek yaman
ve hepsinden de fazla bir Ýmam
güzel sanata heykele tam bir düþman
olunca tepede böyle bir baþbakan
seni mezarda bile þarap içerken rahat býrakmazlar buna Ýnan
ama bilesin ki bu Ülke’yi de bilimin fosforu Aydýnlatýcak bi zaman
mekânýn datça olsun can baba
Erdem Uçan./12.08.12

Sosyal Medyada Paylaşın: