senden hüzünlerle büyüdüm belkisi en çok karanlýkta tutarak sonunu aramýzdaki lunaparkýn...
yarýsý gerçek bu didiþmenin hayatla fark etmeden gelecek ayrýlýðý kuþ resimli yastýk yüzleri akýlda ilk yaðmur uykusundan uyanarak sevdiðim gibi gülüþlerini...
bir noktayý unutarak baþlarken eski bir sevmekten kalmaya kanamalar dinlencesinde öpüþmektir göz uçlarýnda durmak senin sen bunu bir kez bildin ama hiç anlamadýn...
eseceksen es aðzý aþk öyküm kahvaltýlarýmýza doðmamýþ nehirler ýsladým alýngan þehvetli yalnýzlýðýný korkularýmýzýn þair olmaya özendim seninle konuþurken hiçbir yaz bizim olmasa da rüzgarý var aramýzdaki uðultunun yanyana olduðumuz anlarýmýzdaki sadece bizim bildiðimiz...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.