"Dönme sen ! Deðiþmedim hala.. Ben hep aynýyým..."
Tutmasýn sevda kokusu sinmemiþ hiç bi el diðerininkini. Deðmesin hiç bir tene, baþka bi sevdanýn rengine karýþmýþ bir ten. Yetim kalan bi aþk ayný zamanda öksüz býrakýlsýn, Kimsesizliðinde bir yol çizsin kaderine. Rüzgara kanýp býrakacaksa yaprak dalýný, hiç tutunmasýn, Savrulsun en dip kuytulara. Sevdiði onla mutsuz oluyorsa, Hiç bir dilenci sevdiðine kavuþtursun Allah demesin. Yanýlacaksa hain papatya, dalýna bir yaprak daha eklensin. Umuda gebe býrakýlmasýn hiç bir çaresizlik. Yanan ateþin koru dönsün hemen küle, Rüzgar savursun onu topraða, Ve o toprakta yeþermesin bir bitki. Bellek akýlda tutmasýn, kendi unutulacaksa eðer. YA hep söylensin sözler YA hiç !
Dedim ya ben hep aynýyým Aþkým tozpembe, ayrýlýðým sarý Leke tutacaksa beyazým deðmesin karaya Ve dönme sen yine deðiþmeyeceksem ben...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sükut-u hayal88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.