Bir Adým Kala
Bir sabah kapý çalýyor
uykulu gözler ve sabah mahmurluðu ile beraber kapýya yöneliyorsun
öyle biri duruyorki karþýnda
birden ellerin titriyor
yürek denilen mangal vâri bir þekilde yanýyor
ve diyorsunki
o geldi O MUTLULUK..!!
Sonra birden kendýný topluyorsun
ne mahmurluk kalýyor
nede geceden kalma kadehlerin agýrlýgý
Ýçin içine sýðmýyor
sen cennettten gönderilmiþ bir melek diye düþünürken
içeri buyur ettiðin O
Senden Ýlk söz Olarak Canýný Ýstiyor
Canýný Ýçinde O Olduðunu Bile Bile..!
Elin Kolun Öyle Baðlanýyorki
Geriye Söylenecek Sözler Bile Bogazýna Düðümlenip Orda Kalýyor
Artýk Ne Sözler Nede Sözlere Yaþaran Gözlerin Anlamý Kalýyor Çarersiz Ve Boynu Bükük Þekýlde Sen Cennetten Geldiðini Zannederken O AZRAÝL Kýlýgýnda Karþýna Cýkýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.