Namlu olmuþ gözlerle, hüzünleri yýkarak, Gökyüzü kapýsýndan, yükseklere çýkarak, Her saniye ruhumda, ellerimden sýkarak, __Gölgeleyen bu yüzü, bir görüþte tanýrsýn, __Ayrýlýðýn azabý, bize gelmez sanýrsýn!
Tutkunun yüceliði, sevdamýzý katladý, Farklý hisler birikmiþ, çok derinde patladý. Kuþattýðýn ruhumda, can vazodan atladý, __Koparken fýrtýnalar, hep sesimi duyarsýn, __Gönül baðý çok saðlam, ne söylesem uyarsýn!
Derin anlam yüklüydü, deniz kokan bakýþýn, Kristal kirpiklerle, kaþ üstünden yakýþýn… Þu göðüs boþluðumdan, yüreðime akýþýn, __Sarsýlmaz bir inançla, hep yerinde aðýrsýn, __Bakýþtýkça bu gözler, Özlem diye baðýrsýn!
Bir zerafet halkasý, cazibeyle edayla, Dinmeyen bu fýrtýna, hoþ muhabbet sedayla, Tüm yýllarýn yükünü, böyle buruk vedayla, __Bir gün Ömür biterse, yalnýz ecel ayýrsýn, __Zalimlerin önünde, bizi Allah kayýrsýn!
Hüseyin Hakan KURTARAN 11.08.2012-AYDIN
Not: Aydýn da yazdýðým Son Þiirim. Bundan sonra þiirlerimi Denizli’den yazacaðým. Aydýnlý Þair arkadaþlarýma Allahaýsmarladýk diyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
HakanKurtaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.