ÜSKÜDAR
Bir günlüðüne de olsa olsak beraber Üsküdar sahilde.
Özgürce dolaþan gemileri izlesek hafif sisli de olsa güneþli bir havada.
Radyomuzda Ezginin Günlüðü çalsa ve ben Leyla olsam.
Þarkýnýn nakaratýný mýrýldansam sende parmaklarýnla ritm tuttursan.
Etrafýmýzda balonlarýyla koþuþan çocuklar olsa, þekerini aðzýna gözüne bulaþtýran bebeklerde...
Biz seninle Fuzuli’nin "Leyla ve Mecnun" mesnevisi olsak.
Sen Mecnun olmasan da ben bir günlük Leyla olsam yeterdi.
Bir beyit okusan mesela ;
"Eðer aðlayan gözümüzde uyku olsaydý,
Bu kavuþma uyku halinde görülen bir rüya demek mümkün olurdu."
bir anlýkta olsa o duygularý hissetsek.
Yürüsek emin adýmlarla.
Son görüþmemizde olsa gülsek ama sadece tebessümle.
Etrafýmýzda kuþlar uçsa;özgürlük þarkýlarý söyleyerek.
Üsküdar da bir sen ve bir ben olsak yavru bir serçenin kanadýnda...
Kayalara çarpan dalgalara karýþsak bir saniyeliðine ve sadece bir kere bulutlara doðru uçurtma uçurtsak özgürce...
Baþýmý yalnýzca bir dakikalýðýna omzuna yaslasam ve Leyla olsam.
Ýnce belli çay bardaðýnda sýcak bir çay içsek denize karþý.
Yahya Kemal’in þiirindeki gibi nazar deðse Leyla’ya(bana) ve arkamdan yas tutsan bir günlüðüne.
Gözlerimi kapattýðýmda da Sen ve Ben olsak Üsküdar’da
Ve esen inatçý rüzgarlara raðmen son sürat uçan martýlar,simitçiler,çocuklar ve sadece biz olsak iki kiþilik bir bankta..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.