zulamdaki sevda.......
Nezaman elim kalbimin üstüne gitse
Ýçimdeki yaram sýzlar
Nezaman gözlerini düþünsem
Kerbelâ’da ay karanlýga döner
Urgansýz gerdanýma benzer fýrat
Zümrüt yeþili anka kuþu gibi süzülür
Gecelerimde..
Yine gönlümün terazisi yalpalamakta
Koca Gabar tepelerini vurur baþýma baþýma
Bu ilk deðildi ....
Yýldýzlara el ettim yetimliðin sesinden
Gözleri nasýl da gözlerime sarmandý
Sýratta benden öte
Bir baba...
Bir yar..
Ve elleri kýnalý gelin
Sebebimsin...gönlümün viranlýgýna
kimsesizlik çýðrýþýr dilim
Baþým dolaþýr Ammar’ýn yurdunda elden ele
Yüreðimdir her seher ak güvercin
Bu kaçýncý dar aðacý
Bu kaçýncý terk edilmiþlik
Ben yüreðime prangalar
Gözüme sürmeler çektim yas vaktidir
Susma sen...
Bilirim ....
benimsin mevlaya tanýklýk etmiþcesine
kekik kokusu sinende
Bu sevdama yataklýk
Yüzünde aymaz karanlýk neden
Ey Mus’ab ...
Neyleyim kýyamet özðürlüðü
Tepemde ebabil fýrtýnasý,
Bakýn þu hal bilmez fahiþe soluklarýna
Sabahýn seherini haram etmiþler bana
Zifir gecelere yüzüm sürmüþ
Bilinmez sevdayý haram etmiþler
Ne zaman seni düþünsem
Çocuklar............Çepkenimdeki zulada aðýttalar
Dilimden kan damlasa
Ak gelinliðim azaba meyyal
Ne zaman yollar seni çizse ,batman da cocuk çýglýðý duyarým
Bir yaným eksik dolaþýrým
Ürkerim yoklugun bedenime geldimi
Ve bu savruk kaçýþlar
Terki diyar yüreðimin pusulasý kayýp þark yollarýnda
Bulamýyorum beyaz gökyüzünü
Ugradýnmý bu daglarýn eteklerine
Kimindi yanýk kokusu kimindi bu öksüz agýdý
Aklým bulanýr cigerime ateþ düþer
Kalbim parça parça
Bedenim çökmüþ hasan keyf diyarýnda
Yangýn yeri alazlara düðün
Çýðlýklarým ulaþmadý yar hanesine,
Sevdam umudum açlýðým
Beydaðýnda kalabalýk yanlýzlýðým
Çocuk saflýgým,hal bilmeze muhtaçlýðým
Sahraya akar yanlýzlýgým
Araslaþarak....
Sen uzak deðilsin
Ben bilirim þeb-Ý arus..
Eylül yakýndýr..
sermin ÇINAR/izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.