tutamadým aþkým verdiðim sözü
salaþ bir meyhanede
seni içtim sensiz bu gece
sonra bir göle kustum karanlýðý
marazî bir þiirle
dizeler kývrandý tek tek
inlediler su dibinde
hüzne bulandý düþünceler
ardýndan hýçkýrýk sesine
titreyen yaprak misâliydi
þu zaman denen kavram
hayat ona inat direnendi ve yeþeren
iþte tam o anda sevdiðim
bir ezan sesi
ve bir hasret güzü idi
kopuverdi içimden
...
sigaranýn dumanýydý
anlatýlanlar ile anlatýlamayanlarý
göðe savuran o gece
ve ey kadýn! dedi kûtsi bir ses
bilmez misin ey
yýldýzlar bile tutunur - umut denen o iksire...
Feriza YILDIZ