sanýrým senin bana dönme ihtimalin,
/ kýrkýncý gün delirir /
inancýnýn gerçekleþmesi kadar yüksekti..
ahh akýlsýz kafam..
kýrk kere çaðýrmak dururken,
ben kayan yýldýzdan,
ya da,
dört yapraklý yoncadan,
ne diye medet umdum ki.?
sanýrým,
parmaðýma konan uður böceðinin
dileðimi olmadýk yerde düþürmesi,
aklýmý uçurdu..
belki de haberim olmadan,
yalnýzlýðýma nazar boncuðu taktý biri..
kim bilir..
belki de büyüklerimi dinlemeliydim..
onlar baþtan söylemiþti;
kollarým baðlý oturmaya devam edersem,
kýsmetimin kapanacaðýný..
sanýrým bi hayli geciktim kollarýmý açmakta..
aslýnda tüm gecikmelerimin sebebi;
bel baðladýðým o heybetli aðaç..
gün gün kendi gibi kuruttu beni de..
baþlarda çok gerçekçi duruyordu halbuki,
içimden bi ses / bi ihtimal / demiþti..
ahh sevgilim;
tüm inançlarýmýn boþa çýkmasý bir yana,
yokluðunda bana en çok koyan;
kara kedilerin o imalý bakýþlarý..
/ bizi gördüðünde çekmedin saçýný baþýný /
der gibi hepsi..
þimdi var gücümle yoluyorum saçýmý baþýmý,
bi ümit kalbin çýnlar da bana gelirsin..
ne dersin faydasý olur mu..?
*
*
*
tahtaya vurduðunu duyar gibiyim..