Aklýmdasýn en bela zamanlarýmýn ta orta yerinde Kaçmakta buluyorum çareyi bana yasaksýn diye Hoþ yalan sayýyorum seni de yine yanmasýn diye caným Böylesi daha az acýtýyor içimi ümidim olmayýnca
Aklýmdasýn en karanlýk zamanlarýmda zifirin en orta yerinde Yastýðýma gömülüyorum sanki düþüncelerimi ele verecekmiþim gibi Hoþ nefes aldýkça ve yaþadýkça ne yapsam boþ aklýmda olacaksýn Ama yine de yasaksýn iþte günahsýn bana varlýðýnsa ruhumun tesellisi
Aklýmdasýn sabahlarýmýn en kör zamanlarýnda iþte yine öylesine Açýyorum sesini radyonun sonuna kadar eþlik edip bir müziðe Her bir mýsrasýnda takýlýyorsun aklýma nafile unutmak seni Hýçkýrýklarým takýlýyor boðazýma ne kadar dayanýrým bilmem sensizliðe
Aklýmdasýn ah aklýmdasýn bir türlü kazýyamadýðým içimden Gölgelerin gelip geçer evimin her bir köþesinden Söyle kime anlatayým kim anlar ki beni öyle yürekten Git artýk uzak dur seni silmeye çalýþtýðým her bir zerremden!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep B.Babuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.