Zaman Durmalı

Zaman durmalý gözlerine bakarken,

Okumalýsýn þiir gibi seni sevdiðimi...
Þehrin tüm kalabalýðý sen olmalýsýn
Ve ben olmalýyým yalnýz kalan gözlerinde...
Hiç yalnýz kalmayacakmýþ gibi sevmeliyim seni...
Prangalanýrken gözlerim gözlerine....

Ellerini tutmalýyým apansýz, koþmalýyýz göðe doðru

Tomurcuklar filizlenirken bahar bizi anlatmalý çiçeklere
Sonra sen kokmalý her yer...
Miskler yayýlýrken etrafa sevmeliyim seni....
En güzel gülü koklar gibi...

Yaðmurlar yaðarken aniden, sarmalýyým seni

Gözlerinden tuz yerine, yaðmur damlasý süzülmeli...
Islanmanýn en yoðun halinde, sýrýlsýklam
Topraða inen her bir damlada sevmeliyim seni...
Nurunu saçarken gökkuþaðý, rengarenk...

Nefesim kesilmeli seni görünce, rengim atmalý

Heyecandan dilim kopmalý,
Kopup gitmeli seni çok seviyorumlar dilimin ucundan
Ayrýlýk küsüp gitmeli, hatta çatlayýp ölmeli bizi görünce...
Aðýrdan bürünürken benliðim sana, sevmeliyim seni
Yüzüm seni yansýtýrken aynalarda, gözüm seni görürken...

Eþsiz sözler dokunmalý yüreðine, gönlümden savrulan

Þarkýlar sana söylenmeli, destanlar bize yazýlmalý
Adýný anmak olmalý sevgiyi çaðýran kaf daðýndan
Anka’lar taþýmalý zümrüt yüreðini....
Masallar kadar tertemiz sevmeliyim seni...
Evvel zaman içinde, ahir zaman sonsuzluðuyla....

Papatya sevdalar uzak olmalý, gül dururken

...ve dökerken yapraklarýný
Seviyor, seviyor, seviyor...
Bazen kýpkýrmýzý, bazen pembemsi...
Gülün dikeni batarken de sevmeliyim seni...
Zehriyle ölüme gülerken de....

Ýsmail ALTIN
Sosyal Medyada Paylaşın: