O zalim gittiðinden, beri kalbim neden ölmüyor..? Utanmadan hala nefes alýyor, neyi umut ediyor? Sen gittin, de söndü ýþýðým, güneþler doðmuyor, Ne diyeyim sana utanmaz kalbim o gitti anla artýk.
Kendini, melek ,diye nur, diye hayat ,diye tanýtý..!! Çok haklýydý, azrail oldu, sonra cehennem oldu.? En sonunda o küçücük seven kalbe, hayatý dar eti, Ne diyeyim, sana utanmaz kalbim hala ne bekliyorsun..
Hayat diye düþünceleri sök at artýk içinden zavallý kalbim…! Beklediðin o hayat seni iki kuruþa sattý..?? Þimdi baþka kapýlarda aþk beklemekte..?? Utanmaz kalbim baþka kapýda dilenen hayattan sen ne bekliyorsun..
O Baþka kollarda, baþka umutlarda, baþka sabahlarda..? Sen ise hala, o eski günlerde, o eski sevdalarda, Param parça kýrýk viransýn, o bomboþ sokaklarda, Utanmaz kalbim unut artýk o baþkasýna hayat olmuþ bir zalim...
Yorgun bedenimde taþýdýðým kýrýk yaralý kalbimsin..!! Bir zalimin yaralý kýrýk býraktýðý o þahesersin,, Mezardan baþka gidecek yerin yok ne gezersin, Utanmaz kalbim o daha zalimden ne beklersin…!!
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.