YEŞİLİN KOKUSU

YEÞÝLÝN KOKUSU

Ýnsanýn nefesini kesiyordu yeþillik kokusu,
Gecenin soðuðunda
......soluk alýp veriþimden baþka ses duyulmuyordu,
Karanlýk bir duvardý önümü kapatan aðaçlar,
Kalbimin kýyýsýndan esen bir rüzgar gibi.

Sapsarý bir kelebek
Gözlerimin önünden ipeksi kanatlarýný çýrparak gidiyordu
Yapraklarýn hýþýrtýsý gecenin karanlýðýný ürpertiyordu,
Ormanýn gölgesinden kurtulmak istiyordum bir an evvel,
Ve korkuyordum duyduðum ayak seslerimden.
Bir anda güneþ doðdu gözlerimin içinde,
Iþýklarý beni sarmalýyor,içimi ýsýtýyor,
Kalbim küt küt atýyordu
Sanki bir saatin yelkovan sesi gibi.

Diken diken olmuþtu tüylerim,
O gece karanlýðýn içine uzanarak,senin sesini dinledim.
Bir umut ýþýðý bekliyordum,
Bir umut için sanki yanýp tutuþuyordum.
Sen miydin beklediðim ?
Sen miydin karanlýðýn içinden ortaya çýkmasýný istediðim ?
Ben de bilemiyordum.
Yoksa yanýlýyor muydu yalnýz yüreðim ?
Yoksa arzularým mýydý beni kamçýlayan ?
Zorlanýyordum kendimi anlamakta...

Gözlerimin önünden çekilmiyordu karanlýk,
Siyah bir örtü gibi her þeyi kaplýyordu,
Sen de uçup gidiyordun hayallerdeki gibi,
Ardýndan yeþil denizin sularýnda gönlüm kayboluyordu.
Bir akþam üstü günbatýmýnda,
Yok oluyordum ardýndan...

2010..OSMAN ÖZTÜRK
EKSÝK SAYFA ÞÝÝR KÝTABINDAN
Sosyal Medyada Paylaşın: