FARZET Kİ
Farzet ki
Nisan yaðmurlarýnda
Sýrýlsýklam ýslanmadýk sokaklarda
Nemli tahta masaya dirseklerimizi dayayýp
Oturmadýk kýrýk sandalyede
Sýcacýk çayýmýzý içmedik
Birlikte
Kasým rüzgarlarýyla üþümedik..
Temmuz güneþi ile kavrulmadýk
Farzet ki
Gelecek hayalleri kurmadýk
Sustuk sadece aný yaþadýk
Gözlerimiz aramadý hiç birbirimizi
Farzet ki
Biz birbirimizi hiç görmedik
Biz en popüler þarkýlarý
seninle söylemedik
En komik fýkralarý
Defalarca anlatýp gülmedik
Farzet ki
Birlikte kahkahalar atmadýk
Birlikte aðlamadýk
Farzet ki
Gökyüzünde çakan þimþeklerin
Resmini birlikte çekmedik
Gök gürültüsünde titreyerek
Birbirimize sarýlmadýk
Farzet ki
Dað yollarýnýn keskin virajlarýnda
Gecenin geç vakti
Arabanýn içinde giderken
Birbirimize korku hikayeleri
Anlatmadýk
Farzet ki
Birbirimizin yollarýný gözlemedik
Ne sen beni özledin
Ne de ben seni özledim
Farzet ki
Biz birbirimizi hiç tanýmadýk
Farzet ki hiç sevmedik...
Farzet ki bu þiir hiç yazýlmadý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.