Partükellerim dinçlikle parmaklýyor
þeftali çekirdeðinin sýkýlýðýný
opera söylüyor
rüzgar gülü mesafeleri uzaklardan bakýþlarýma
yön çalýþmasý yapýlýyor ruhumun en ücra arþivlerinde
sana daha bir fazla ex im bu þiirde
Pencerenin tutamaðýndaki
binlerce izden sadece bir tanesi olabilmek
tenine genetiðimi dönüþtürebilmek
biyosferini sýyýrmak omuzlarýndan aþaðýya doðru
dost bir yerçekimiyle
tüm kutsal kalça çýkýklýklarý adýna
dudaklarýmdan þafaða kalan bir borç gibi
kýsmi felçli de olsa seviþebildiðimizi tükürebilmek
defalarca hareket kabiliyetsizliðimize
sonrasýnda yörüngesini terketmesi
güne dair felsefelerin karanlýðýn derinlerine
vedasýz bir intihar neþesiyle
gerçeðe dönüþebilmek
Paha biçilmez cesetlerimizin kokusuyla
topraðýn öldüðü zamanlar da
çiçeðin embriyosu olabilmek yeniden
döngünün kýsýrlaþmamýþ haliyle
tüm devirlerde o kelimeye ulaþabilmek
içimizin hiyeroglifleriyle
bazen evrimini tamamlamýþ Küba purosuyla
bazen tekila þiþesinin dibindeki kurdun dansýyla
Anadolu Meksika’ya dönüþmüþken
sen içim(de) yazýlmamýþ bir kitabýn þairiyken
sen içim(de) silah sesleriyle çizilmiþ bir sýnýr çizgisiyken
aþkýn kýrmýzý çizgileri evrenselliðini yitirmiþ
bir gökkuþaðý pirayesidir
gözlerim-iz kaça(ma)k piyade gerillalardýr
Vatansýz
düþ gibi