Tanrı'nın Çocuğu

Evvelâ tek kollu doðmuþ idin sen.
Görünce korkmuþtu sevgili annen.

Senin de adýný Tanrý koymuþtu:
"Çolak!" Bundan güzel ad mý olurdu?

Tek kollu, tek gözlü doðmuþtun bebek.
"Bebek deðil, sanki, sanki engerek.

Ýþte, kulak verin, iþte, týslýyor,
Tek koluyla bana ’Yeter, sus.’ diyor."

"Bu evlat olamaz. Hayýr, bu ceza.
Olmasa insana benzerdi kezâ."

"Siz gözlere bakýn, sanki þeytandan
Ödünç almýþ gibi, bakar uzaktan."

"Þunun ellerine ne demeli ya?
Allah’ým, bu rüya olsun; ’bed’rüya."

"Burnunu koymayý mý unutmuþlar?"
"Yahu bu çocuðu nerden bulmuþlar?"

"Hemþire, çaðýrýn bana doktoru.
..........................................
Doktor Bey, anlatýn þimdi dosdoðru."

"Allah’ýn takdiri, hasta oðlunuz.
Maalesef, dönüþ yok, doðurdunuz.

Önceden bilseydik almaz mýydýk hiç?"
"Hayýr, benden deðil, piç bu, evet, piç.

Hazýrlýksýz, herhangi bir anýmda
Yapmýþýmdýr eðer ki yaptýysam da."

Daha fazla konuþturmadý Tanrý,
Seni annenden, babandan kurtardý.

Tek kolun yavaþça yanýna düþtü;
Annen bir "Oh!" çekti, herkes gülüþtü.

12.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: