Heyhat yine çýðlýk çýðlýða bir sabah doðmakta, Bu sisli þehrin sokaklarýna an be an.
Bir bebek açmakta çisil çisil gözlerini hayata, Bir cümbüþ, bir vaveyla kopmakta. Ölümle, yaþam arasýndaki bu handa, Yaþasýn mutlulukla, huzurla ve saðlýcakla.
Bu gece öyle bir sessizlik var ki havada, Sanýrsýn tüm þehir uyumakta.
O ele avuca sýðmayan, Yaklaþýr gibi yapýp birden kaçan, Vuslata meydan býrakmayan Kýrlangýçlarda uyuyorlardýr þimdi.
Bir ben uykusuz, bir ben ki darmaduman, Týlsýmýdýr bu gecenin boynumu sýmsýký saran. Ve eminim sende mýþýl mýþýl uyuyorsundur þu an, Ýyi uyu, iyi uyan...
Heidenheim, 7. Aðustos 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Madk65 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.