Şiirler şair doğurur...

--/

Gecenin içinde pervasýzca aksada hiç durmadan zaman,
Yaþanan,
Yaþanacak olan,
Ve yaþanmasý olasý olan,
Her þey benim saklýmda inan.
Ve sen bana 1 Nisan þakasý yapar gibisin yine çaktýrmadan,
Ama unutma ne varsa AKLINDA, benim de ‘AKLIMDA’ her an...

Hem biliyor musun? Yok aslýnda birbirimizden farkýmýz.
Ne ben senden eksiðim biraz, ne sen benden fazlasýn çokça.
Aslýnda ikimizde kýpkýrmýzý bir elma þekerinde saklanmýþýz,
Bazen aþikarýz birbirimize, bazense yasaklýyýz...
Biz seninle bazen masallarda, bazende þiirlerde saklýyýz.

Büyümeye çalýþan iki küçük çocuðuz daha,
An gelir, kocaman bir uçurtmaya biner evreni dolaþýrýz.
An gelir, son mýsrasýna bir þiirin hüngür hüngür aðlaþýrýz.

Yapraklarý gönlümüzün solar yavaþ yavaþ hazan mevsiminin hüznünde.
Ýþte þimdi mevsim yine sonbahar,
Masallar kesmez olur artýk ikimizide.
Hayat alýr bizi acýlarla her mevsimde yoðurur ha yoðurur.
Ve an gelir yine her yer eylül olur,
Sabaha karþý kaðýda dökülen tüm bu þiirler,
Kendi hayal aynasýnda kainatý seyreyleyen,
Serkeþ bir þairi yeniden doðurur...


Heidenheim, 4. Eylül 2012

Sosyal Medyada Paylaşın: