CENET KOKULU ANNEM
Cennet kokulu annem seni çok özledim
Dizine yatýp rüyalara dalmayý özledim
Kokunu özledim, bana hasta olduðumda
Kendin yemeyip, bizi doyurmaný özledim
Bizlere kol kanat olmaný bizi düþünmeni
Sýcacýk göðsünde uyumayý özledim annem
Bana masallar anlatmaný ninniler okumaný
Her sabah uyanýnca ellerinle doyurmaný
Seninleyken aðlamayý bile özledim annem
Ne diyim ne söyleyim bilemiyorum artýk
Gülyüzüne bakmaya bile doyamazken
Kara toprak aldý seni elimizden annem
Yokluðun derin bir sancý özlüyoruz seni
Gülüþünü öpüþünü evlatlarým deyiþini
Akþam olunca üzerime yorgan örtüþünü
Soðuk gecenin ayazýnda koynuma girip
Üþüyen bedenimi ýsýtmaný özledim annem
Allah çok sevdiði kullarýný, erken alýrmýþ
Yanýna, Cennet kokulu alyazmalý annem
Bugün ölüm yýl dönümün herkez yasta
Kardeþlerim aðlýyor, yokluðun derin acý
Yüreðimizi daðlýyor, mezarýnýn baþýndayýz
Uyan anam uyan kalk gör evlatlarýn geldi
Türkanýn kocaman kýzý oldu çocuðu bile var
Öylesine akýllý öylesine baþarýlýki bir görsen
Herþey çok güzelde sen yoksun anam
Kaldýr baþýnýda gör evlatlarýný hepsi pýrýl pýrýl
Her bayram sabaðý olunca yokluðunla uyanmak
Öylesine çok zorki cennet kokulu annem
Ýþte yine sensiz bir bayram sabaðý yaþýyoruz
Bana göre bayram olmuþ kanayan bir yara
Sen yoksan eðer bayram gelmiþ benim neyime
CENNET KOKULU ANNEM...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.