GÜCENİK ELVEDA

kendime koþuyorum
Yalinayak baþikabak...

Tatli, hüzünlü yalnizliðim,
Avutuyor beni kollarinda;
sükun dolu ninniler mirildanarak...
Iyileþtici sessizliðin,
munis gülümseyiþleriyle...

Asýl âleme doðarak,
elveda diyorum gölgelere.
Bir güneþ gibi doðuyorum;
aslýmýn kiyilarindan...
Kucak açmiþ bana tüm asillar...

Bir âný, bin yilda yaþiyorum...
Tek tek aliniyor kederler...
Istirabýn kollari zor çözülüyor boynumdan...

Ipek rüzgariyla
dalgalaniyor mavi kanatlar...
Serin berrak sularda
suzuluyor saltanat kayiðim...

duru bir el,
sulara deðiyor.
Masum bir gülüþ,
iz birakiyor yüzümde
bir yildiz taçlaniyor dertsiz baþimda
Tatli bir naðme kulaklarimda
akþam oluyor artik
bu güzel diyarda
Gölgeler âlemine doðuyorum
yine gücenik bir elveda
Elveda, elveda...
Sosyal Medyada Paylaşın: