üçler beþler deðil, günler aylar
yýllar geçti aradan
dayadýn yüzünü yüzüme
ayýrmadýn bir daha...
irileþen gözlerin
kaybolmadý bir gün
kapanmadý bir an bile;
çerçevelendin gözlerime
bakýþýnla öyle içten...
yirmi dört saat
hücrelerimde üreyen
çýð gibi büyüyensin
nedir beni sende büyüleyen?
gittiðin günden beri
gör beni diyen gözlerinle
üstüme üstüme yürüyensin...
ne varsa dünyada
o gündür bu gündür;
gözlerinle seyrediyorum
karada, havada, suda
flaþlar çakýp penceremden
gümbür gümbür
dalýyorsun gecelerime...
hüzün sarýyor bulut bulut
biliyorsun ne çok sevdiðimi
aðlatma beni; bitsin artýk
karsýz kýþ mevsimi!
Þaban AKTAÞ
21.11.1997