Sevgim, Küllenen Ateşim

Sevgim, Küllenen Ateþim
Benim bütün sevgilerim avucumdaki kor ateþim...
Geçen nedir dünden, deðiþenler neler
Sade alýn çizgilerim, biraz daha derin
Ve onlara eþlik eden kalbim, þimdi olmuþ gurbetim
Zamane olmuþ her þey
Sevgiler zamane, vefalar zamane, hasretler zamane
Bir benim aþkým zamana direnen:
Kara sevda yine adý, yaþlanmamýþ, yaþamýn ahýný almamýþ
Týpký eskisi gibi
Yine yerle bir ediyor beni, yakýp yýkýyor
Sürünmek þöyle dursun, yaþamdan býktýrýyor
Evvelimi biliyorsun yýkýk, dökük, harap
Ahirimse meçhul, sabrým dermanýmdan ýrak...

Benim bütün sevgilerim avucumdaki kor ateþim...
Beklemeyi öðrendim aslýnda yarým insan yarým yaþam
Her þeye raðmen sana kavuþmak benim asýl kavgam
Pare pare olmuþ yüreðim: söyle sen de mutlu olacak mýsýn?
Bilmiyorum bu ateþlerde daha ne kadar yanacaksýn
Dünden sevgimden bugünüme mirasým
Dayanýlmaz hasretin ve dinmeyen gözyaþlarým
Bugünümü bilirken yarýnýmý nasýl düþüneyim
Ama umut etmekten baþka var mý yaban ellerim?...
Terk edeceðim bir gün bütün bunlara isyan kalbimi
Öleceðim bir gün fotoðrafýn elimde o acýklý halimi
Üzerine düþen son gözyaþýmla son nefesimi vereceðim
Seni hep öyle bekledim ebediyete öyle gideceðim
Gömeceðim kendimle o fotoðrafýný kýrýk gül parçasýný
Ve hiç bitmeyen acýlarýma komþu sol yaným o umutlarý
Yangýnýn adý vardý anlamýný sen verdin
Aþkýn tadý vardý ama sen hasreti öðrettin

Dedim ya iþte benim bütün sevgilerim avucumdaki kor ateþim
Þimdi ben bu haldeyim
Rabbime deðil kendime isyan etmekteyim
Ölümü istiyorum ama bilmemekteyim:
Koyulacaðým tabuta hangi aðaç hangi fidan can verecek
Bastýðým hangi toz toprak kabrimin üstüne dökülecek
Beni güneþten, derya olmuþ hasretinden, o cennet gözlerinden
Yeraltýnda bir oda: hangi mezar gizleyecek?
Hasretin sevgimi deðil artýk beni aþtý
Ama sen beni kâðýtlar kadar anlamadýn
Kefenim þimdi gelinliðinin beyazý
Seni sevmekten korkmadým
Göðsümde yýrtýk bir fotoðrafýn umuttan yýlmadým
Dilimde yazdýðým son iki dize sensizliðe haykýrdým:
Seni beklediðim her geceyi bin yýl uzattým
Cehennemi ben görmeden birkaç ömür yandým...

Benim bütün sevgilerim avucumdaki kor ateþim...
Yüzüstü býraktým en sonunda kendimle sensizliði
Çünkü senin bilemeyeceðin kadar tattým çaresizliði
Yandým belki de bir ateþin dileyeceði kadar
Her ateþe yeter yüreðim cehennem misali
Sevmeyi uzun zaman önce kara gözlerde gördüm
Ona her baktýðýmda sevmeyi ve enesi gördüm
Yeknesakmýþ hasreti yeknesakmýþ sevgisi
Ama o beni bir türlü sevmeyi öðrenemedi...

Sana sesleniyorum kabrim: topraðýnla dolar taþar mýsýn?
Beni kimse sevemedi sen yanýna alýr mýsýn?
Garip bir adamým, ne yarýným var ne de sabrým
Þu dünyada bir karanlýk gecem bir de sen varsýn...


Enes Baþak
www.enesbasak.wordpress.com
Sosyal Medyada Paylaşın: