Gidince memurlarý derin hüzün kapladý. Üzüntüden kýnalar yakýndýlar amirim. Yürekleri kuþ gibi pýr pýr edip zýpladý. Ardýndan sevinerek bakýndýlar amirim.
Yaptýðýn fiillerde zulmü adalet saydýn. Terfi eyledin artýk, þimdilik gözün aydýn. Ýkiyüzlü oynayýp verdiðin sözden caydýn. Yalakalar her zaman yakýndýlar amirim.
Her þeyi ben bilirim diyen mutlak yanýlýr. Makam ve mevki kulun ebet mülkü sanýlýr. Yapýlan iyilikler, kötülükler anýlýr. Emrinde çalýþanlar yakýndýlar amirim.
Makamýna güvenip haksýzlýða meyletme. Ýçim dýþým dert dolu daha fazla söyletme. Ýnsanlarý hor görüp sakýn kula veyl etme. Sen gittin yalakalar yakýndýlar amirim.
Ben hakkýmý mahþere býraktým orda lazým. Dinlemezsin bilirim, artýk bu son ikazým. Makam sahibisin sen, sana olur mu nazým? Memurlardan her biri yakýndýlar amirim.
veyl:vay haline
16/09/2011 Yaþar TAÞKESEN Sosyal Medyada Paylaşın:
GARİPYAŞAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.