CANINA YANDIĞIM

Bu þehir…
Hiç bu kadar kalmama uðraþmamýþtý
Çekip giderdim bir zamanlar
Ardýma bile bakmadan
Öyle böyle gitmeler deðildi üstelik
Gittim mi adam gibi
Dönmemecesine
En uzaðýndan bir yer beðenmecesine

Bu þehir…
Hiç bu denli yalnýzlýðýn soðuðunu yüzüme vurmamýþtý
Oldubitti terk-i diyardým zaten
Hep bir baþýna yürüyen
Buna da gönül koymayan
Yalnýzlýksa yapayalnýz olanýndan
Dað baþýnda tek bir çýnar gibi
Kurdu kuþu bile uðratmamacasýna

Bu þehir…
Hiçbir zaman býrakýlmaz hale gelmemiþti
Baðlayacak biri olmamýþ
Baðlanmaya sebep çýkmamýþ
Ýsmime yakýn kim varsa
Yýkamýþtým kalbimden bir seher vakti
Kal diyenimi býrakmamýþtým
Tek tabanca deli fiþek
Yürüyüp gidecektim uzak gecelerime
Göz yumup uyumamacasýna

Bu þehir…
Karasýnýn gözüme bulaþtýðý
Baktýðýmda bahtýmdan baþka renk bulamadýðým
Topraðýnda kara tohum diye beni çatlatan
Kýþýn yakýþýðý zemheri ayazý
Anlýk kararlarýmda gözümü karartan
Beþ paralýk bir kulubeye satacaðým
Canýna yandýðým Ankara’m...



Sosyal Medyada Paylaşın: