Yalnızsın Ben Gibi
Nasýl da mutsuzsun dökülen yapraklar arasýnda.
Görmesinler bilmesinler istersin,
bilmesinler yalnýzlýðýný.
Suskunsundur…
Ne yapsan nafile,
iþte; saklayamadýn gün gibi aþikarsýn orada.
Ýkimizde biliriz ki
Ahde vefa kalmamýþtýr dostlarda.
Derin çizgiler doldursa da asýrlýk gövdeni,
kahredersin bu yalnýzlýðýna..
Sen de ben gibisin
Bir mevsim hayat dolu, þen þakrak,
Bir mevsim hazan çöker üzerine
Sararýp dökülürsün
Tek tek.
Kim bilir?
Ne söylenmemiþ sözler ne kahkahalar saklýdýr
Kýrýk tahtalarýn arasýn da,
Ne umutlar sararmýþtýr
Ýmkansýzlýklar deryasýn da,
Düþündükçe
Dalar gider gözlerin
Tanýmadýðýn baþka yalnýzlýklara.
Kaç delikanlý buluþtu sevdalýsýyla
Kaç masum göz yaþlarý döküldü
Kýrýk tahtalarýnýn arasýna.
Elinden bir þey gelmedi
sustun…
Ýstemesen de þahit oldun ayrýlmalarýna.
Þimdi de ben geldim sana
Bak! hazan yapraklarý döküldü
ayaklarýmýn yanýna
Yürüsem ezilecek,
Kalsam beni kahredecek.
Aldýrma sen bana
Alýþtým;
Soðuk ve ýssýz mevsimlerde,
yalnýz yaþamaya
Gamze YAÐMUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.