naylonu serili yataðýnda bir çocuk var odamýn... çocuk oturuyor yataðýnda, aðlamaklý gözler... yanaþýp kenarýna okþuyorum saçýný... bilmem neden aðlýyorsun yine bu akþam...
sana söz çocuk geçecek bugünler, ama üzüleceksin... bir gün dönüp yataðýna aðladýðýn günleri, sen de özleyeceksin.
03.08.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.