Gülüþünü özledim… Gülüþündeki özgürlüðü… Dilediðim kadar koþabildiðim, Koþtukça mutlu olduðum, Sevdikçe sevildiðim Gülüþündeki dünyamý özledim…. Öyle bir gülüþ ki, Ýçimi ýsýtan Ben buradayým dercesine Ruhumu sýmsýký saran, Bana ben olmayý öðreten bir gülüþ.. Þimdi ona o kadar ihtiyacým var ki.. Çünkü ben kayboldum sensizlikte.. Çünkü güneþim kayýp.. Geceye mahkum oldum… Gittin gideli soldu çiçeklerim.. Yaðmurlar bile yaðmaz oldu.. Ruhum kirli, yorgun… Kalbim kýrýk , acýlý… Gülüþünü özledim… Gülüþündeki huzurumu…. Gel artýk sevdiðim.. Son baharlarýmýzý yaþayalým doya doya… Gülüþünle doðdum ben, Gülüþünde öleyim
GÝZEM GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
GizemGül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.