Taþý parçalayan duygularýn sahibi benim! Attýðým her adým da dökülüyor gözyaþlarým, Sahte aþklarýn içinde gerçekleri oynuyorum, Karþýlýksýz sevdalarýmýn acýsýný topraða gömdüm. Deðmesinler istedim duygularýma, umutlarýma. Geçtikçe bu canýn içinden bu canan; Susturuyorum zamaný…
Suçlu ben miyim, yoksa beni öldüren sen mi? Elimi uzatsam tutar mýsýn hiçbir þey yok gibi? Yeniden bakabilir misin gözlerime denize dalar gibi? Ýçten samimi en yalýn halinle yeniden sevebilir misin, Korkmadan koþarmýsýn gelirmisin benimle? Güneþ gibi doðar mýsýn karanlýk geceme, Düþersem kaldýrýr mýsýn elimi tutar mýsýn, Beni yeniden sevebilirmisin?
Uzak þehirlerde sensizliðin hasretini yaþýyorum. Suskun zamanlarýn içinde kayýp olmuþum. Ölüme beþ kala, yavaþ yavaþ ölüyorum… Anlatmak isterken duygularý yasaklayan, Ýki parmaðýmla kalemi tutup aðlatan benim. Artýk sevdan deðil hayalin bile uzak, Bütünü yakalayýp aþký anlatmak mümkün deðil, Þimdi daðýnýk halde önüne seriyorum, Ayrýlýk kokan, üþüten kelimeler var heybemde… Kýrýk bir testiden yol bulmuþ, Su misali sýzýntýya uðramýþ, Sýr olup saklamayý düþünürken Daðýnýk halde önüne seriyorum… An be an ölüyorum… meyzem
ÞÝÝRÝME SESÝYLE HAYAT VEREN SEVDALÝNKO’YA KUCAK DOLUSU SEVGÝLER,SELAMLAR,SAYGILAR..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meyzem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.