neredesin ey sevgili? saatler hüzünleri çaðýrýyor baþucumda sensizlik öldürüyor beni her saat çalýþýnda içine mi gömdün sen de benim gibi yalnýzlýðý
sevmenin bedelini aðýr ödüyorum yarýnlara dair umut beslediðim h a s r e t l i ð i m çok bekletmem seni…
i s t e r s e n durmadan adres deðiþtir gözlerim baðlansa da bulurum seni... benden uzak olsan da gemileri yakar gelirim..!
sen benim her þeyimsin sevda türküm þiir gözlüm yollarýný beklediðim v u s l a t ý m . . .
hiçbir harfi öldürmedim sensiz senin olmadýðýn þiiri yazmadým okumadým isminin geçmediði kitabý almadým yanýma þarkýlarý bile yoksun diye naðmelerde sen kalemi alýp deftere yazmadým sevdamý Y a z a m a d ý m . . .
elimdeki tualde anlatmak isterken sevgimi masmavi denizleri o k y a n u s l a r ý ufuk çizgisi enginlere dalarken g ö z l e r i m . . .
çizemedim hasretin resmini yunuslar neþeyle yüzemedi oynaþmadý martýlar teknemin üzerinde sahilim bile çamur deryasý içinde p e r i þ a n ý m
bir grup insan deniz kýyýsýnda týpký benim duygularým gibi sen yoksun diye daðlara kuþlarý eklemedim ovalara kuzularý, koyunlarý çizemedim ýrmaklara balýklarý tualin rengi mateme döndü senin yokluðunda…
gökkuþaðýnýn rengi karardý semanýn rengi maviden siyaha rüzgârlar meltemden kasýrgaya saðanak yaðan yaðmurlar meyletti doluya öksüz kaldý bayýrlar atlar koþamadý…
kurudu zeytin dallarý vermedi meyve sen yoksun ya aðaçlar yapraklarýný döktü hazana döndü parklar, bahçeler yürüdüm tek baþýma gazel yapraklarý arasýnda…
k o c a m a n sevdam vardý
bir caným var þimdi elimde ince ince sýzlayan a ð l a t a n bir de yaramý gömdüðüm y ü r e ð i m . . .
s u s t u m sensizliðin ertesinde a t t ý m i ç im e k a n k u s t u m þ i m d i hüzünlü resmine bakýp sessiz hayaline daldýrýp gözlerimi sana þiir yazýyorum…
meyzem
ÞÝÝRÝME SESÝYLE HAYAT VEREN GÜRKAN BEÞER - ROMANTÝCA’YA SONSUZ TEÞEKKÜR EDERÝM.. SAYGILAR SUNARIM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meyzem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.