BİLSEN !

Kapatma ne olursun, söndürme ýþýklarý.
Karanlýktan korkmam da ben,
söndürünce ýþýklarý gidiyorsun ya sen,
Hani ne olur gitmesen.

Müziði susturma lütfen.
Örtme perdelerini odamýn.
Biliyorsun yalnýzlýktan korkmam da ben,
Gidince sen, boþluðu dolmuyor dünyanýn
Ve dünya sensiz anlamsýz, bilsen.

Sonra konuþsan saatler boyu,
bir an hiç susmayacaðýný zannetsem.
Tebessümle dinlesem hiç býkmadan.
Susmasan.
Sessizlikten korkmuyorum ki ben, biliyorsun zaten.
Sensizlik ne çok korkutuyor beni, bir duysan.

Baksan bana saatlerce baksan.
Hiç kaçýrmasan gözlerini, þefkatle baksan.
Aþkla bakamazsýn sen, yalancý o gözlerin ama
Þefkatle baksan.
Biliyorsun hani sen bakýnca saçmalýyorum ya ben,
Sen bakmayýnca ölüyorum ben, bir anlasan.

Ah aptal desen, koca aptal.
Sana mý kaldým ben ? desen.
Hani kandýrsan beni, üzsen, aðlatsan ve öyle gitsen.
Yokluðunun imkaný yok, sensizliðin de anlamý
Ama
Varlýðýmýn yokluðun ile anlamlaþtýðýný bir bilebilsen...

Ayaz Baran
Sosyal Medyada Paylaşın: