BOŞ KOVA...!!
Bazen aðlamakla bazen gülmekle,
Hayat bir su gibi akýyor iþte.
Eli yaðda bal’da olanýda var,
Kimisi kör topal yaþýyor iþte..!
Kiminin yüreði yarým yamalak,
Kimisi bal yiyor hem dalak dalak.
Kimisi kaymakla olmuþ bacanak,
Yedikçe ensesi þiþiyor iþte..!
Fakir fukaranýn ekmeði umut,
Tepesine çökmüþ bir kara bulut.
Lal bülbül misali yemiþ kara dut,
Kýzýlcýk þerbeti kusuyor iþte..!
Derde deva olmaz her merhem gönle,
Tutar diye maya çalýnmaz göle.
Hayat umman deðil hadi rast gele,
Bekâr karýsýný boþuyor iþte...!
Ne yana bakarsan bir ah ile zar,
Dünya kime kahýr kimisine yar.
Cenneti cehennem edenide var,
Sýrtýnda odunu taþýyor iþte...!
TÝRYAKÝ aðladý bazende gül’dü,
Çok aðlayan gördü çok gülen gördü.
Kimi ateþ,kimisi su götürdü,
Kendi boþ kova’yla koþuyor iþte...!!!
03 Aðustos 2012
02.07
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.