YARIM KALDIM

Ben bir bilmeceyim
Ýçi boþ kefemde
Çoðaldýkça azalan
Azaldýkça çoðalan

Bir delinin dilinde ki
Haykýrdýðý son çýðlýk
Küçük bir bebeðin
Gözyaþlarýydým ben

Yýrtýlmýþ defterlerde
Yazýlan þiirler gibi
Okundukça okunan
Türküydüm dillerde

Ben herkeze herþey
Oluyordum olmasýnada
Bir kendim olamýyordum
Beni benden alýp götüren

Gözlerini çiziyordum
Baktýðým heryerde
Ve yaðmur olup defalarca
Akýp gidiyordum kalbine

Sen benim anlatamadýðým
Sen benim en acý halimde
Sýðýndýðým son limanýmdýn
Þimdi ise sadece gözyaþýmsýn

Senden sonra benim
Hiç acým olmadý
Özlemlerimde sevinçlerimde
Çölde kalmýþ bir çiçek gibi

Dualar ediyordum
Boynu bükük bir halde
Seni dilesemde mevlamdan
Baðrýmý yakan bir ateþ gibi

Yakýp kavuruyordu
Beni benden alan
O güzel bakýþlý gözlerin
Ve seni düþündükçe

Düþlerimde aðlayan
Bir aþk gibi bir görünüp
Bir kayboluyordun
Hayatýmýn en acý anlarýnda

Ve artýk sana diyorum ki
Sen olsanda olmasanda
Kanmam artýk senden sonra
Ne aþka nede bir tutam sevdaya

Sen benim gözlerimde
Resmini çizdiðim
Tek sevdam yarým kalmýþlýðýmýn
Ardýndan beni tamamlayandýn

Ne istedin ki benden
Anlayamadým ömrümce
Ulan hiç yakýþýrmýydý bize
Böylesine kaypak sevdalar

Ne tarefa dönsem yüzümü
Sen sanýyordum tüm aþklarý
Ve sol yanýmda hayalinle
Seni dileniyordum her gece

Ben seni seviyordum
Sen bilmiyordun ey sevgili
Þimdi sana diyorum ki
Kimi seversen sev hayatýnda

Bir beni bulamayacaksýn
Yaþadýðýn her anýnda
Ve bensizliðin acýsý öylesine
Nefesini kesecek ki

Zamaný geri getirmek istesende
Tüm acý çýðlýklarýnla
Beni haykýracaksýn göklere
Ve ben sana yaðacaðým usulca

Bir yaðmur misali
Saçlarýndan süzülerek
Kipriklerinde çoðalan
Gözyaþýn gibi akýp giderek

Sen istesenden istemesende
Sevsenden sevmesende
Kendimi intahar edeceðim
Yanaðýnda ki gamzende...

Ufuk GÜNEY






Sosyal Medyada Paylaşın: