Bir lahza an demidir, sende kaldýðým zaman Aþiyaným; çaðlarým, senden gitmem an be an Samanyolu çizgimsin, ben yolumdan ayrýlmam Bu can bende oldukca, et kemikden sýyrýlmam
Ayda hilal zarifce, kendimde buldum seni N’erdeydin önceleri; bana anlattýn beni An akýp durulmadan, sevilerimde karýl Kelebek zerafetim, incitme narin sarýl
Letafet beyde yaman, gizlendiðim zamansýn Sakilik özde harman, gözlendiðin zamansýn Çýrasý yanan kim ki; soruma cevap verme Can caný soluyorsa; var git, sýrrýna erme
Aldýðýn nefes benim; yada yarýsý senin Sen yoksan herþey yalan, saklým da kaldý tenin Dönence faslýndayým, yolumun sonu sende Aþinalýk var gizde, bir atým barut bende
Kaçýncý faslý bahar; baþým dönüyor baþým Tan yeri kýzýl mavi, ilerlese de yaþým Sen çaðla ben coþarým; beni canda canýn say Dolunay sus pus olmuþ, say ki; ben sendeki ay
Dizelerim ahenkli, ardý ardýna gelsin Ayak izlerindeyim, can hanemdeki yelsin Sensiz nefes alamam, avucumda ki el/sin Makamým aðyar sana, bize ecel geç gelsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.