BENİM SADIK DOSTUM
Benim sadýk dostum kara topraða,
Candan kucaklayýp sarýlmak gelir.
Zakkum çiçek açar döner yapraða,
Bu cennet dostuma vurulmak gelir...
Aðaç dallarýnda kuþlar ötüþür,
Ekersen meyveyi o da yetiþir,
Gençler sevdalanýr aþka tutuþur,
Ýki gönül birse durulmak gelir...
Çalýþýrsan verir ekmek aþýný,
Paramparça etsen daðýn taþýný...
Yinede kucaklar sürsen döþünü,
Daðlarý düz edip sürülmek gelir...
Canlýya sadýktýr ihanet bilmez,
Hep zamaný bekler öfkeye gelmez,
Kimseden minnet ve sabýr dilemez,
Sabrýna bakýnca yorulmak gelir...
Zamaný gelince bir gün ölürüm,
Dostumun sabrýný bende bilirim,
Esnafi böyle dost nasýl bulurum,
Dost olan kucaða serilmek gelir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.