ÇAVHIŞİN

ÇAVHIÞÝN

Adýn kaldý gecemin karanlýðýna.
Yorgun düþtü kalbin yokluðuna.
Biliyorum þimdi ne desem her þey deðersiz.
Yalan olur haykýrmalarým.

Deme bana bir þey bu koca çaresizliðe.
Üzerler bizi kýrarlar affetmezler.
Mecbur býraktýlar yarým kalmýþ,
Uzun cevapsýz sorularýmýza.

Yanýtsýz býrak yaþadýklarýmýzý zamana.
Yanýtlarý çok aðýr gelirdi.
Ceylan gözlüm kavrulmamýþ mýydýk hikayemizde.
Ben sende uyurken, Sen hýçkýrýklara boðulmamýþ mýydýn?

Dayanacak gücüm kalmadý.
Uykusuz aðýr gecelerime.
O sonu bitmez tükenmez sokaklar.
Mesken olmamýþmýydý beraberliklerimize.

Ölüyordum, eriyordum gözlerine baktýðýmda.
Mecalim kalmadý, sensiz kaldým inan ki içim kanýyor.

Þimdi anýmsayabiliyor musun;
Gözlerinin yeþiline bakamamamýn nedenini.
Geceler karanlýk kabus yalnýz býrakmýyor.
Ýçimde kaldý sevgin, neydi ki günahýmýz.

Oysa bir umuttu hep
Oysa ki her þeyimden geçmiþtim.
Ve þimdi her þey için geç deðil demeye,
Belki de çok geç artýk.

Beni anlaman için önce beni anlaman gerek.
BÝR TEK SEN ANLA…

Sosyal Medyada Paylaşın: