KARANLIĞIN YÜZLERİ

KARANLIÐIN YÜZLERÝ

’’Geçmek bilmez geceler,
Zamanýn çok ise,
Patlarsýn yalnýzlýktan
Sýkýlýr canýn..’’

Gün doðmaz bir türlü hayat çekilmez,
Geceler kara, geceler deli,
Ne seven ne de sevmeyen belli
Karanlýðýn içinde yüzler gizli.
Uçurumun kenarýnda dans ediyor herkes,
Ne gülen belli ne de aðlayan ,
Gecenin sesi hoþ geliyor uzaktan,
Çýldýrtýyor lambalar,loþ ýþýklar,
Gece çaðýrýyor davetkar bir kadýn gibi,
Kapýlýrsan gizemine kurtaramazsýn kendini.

Geceler sarhoþ geceler deli,
Aldatmasýn gördüðün serap,
Gecenin büyüsüne kapýlma sakýn,
Periþan eder,sarhoþ eder seni bu hayat,
Harap eder tüm hücrelerini,
Bitmiþ bir adam olursun
Atýlmýþcasýna bir kuytuya,
Ait olmadýðýn yerde bulursun kendini.
Kanma geceye,
Kanma karanlýðýn aldatan yüzüne..

2008..OSMAN ÖZTÜRK
TAFLAN MEVSÝMÝ ÞÝÝR KÝTABINDAN..
Sosyal Medyada Paylaşın: