SEFİLLİĞİ OYNARKEN

kaderin gücünden
korktu aklým

zamaný anlayýþým
zihnimde savrulan
karanlýða teslim.

hayatýn dýþýna çýktým

rüya sahnesinin
mey’ilinde kayboldu
yaþamýn bütün gücü.

iç dünyasýndan kopmuþ bir adamýn
öyküsü yaþýyor gözlerimde,

kainat denen
bu büyük sirkin
ortasýnda dönüp duran
aksak bir cambazým,

sokaklarý adýmlarken
kederli yalnýzlýðýma aðladým,
yýldýzlara dönüp.

þüphenin gölgesine
sýðýnmýþ cesaretim.

her zorluða katlanýp
bedel ödemek isteyen
periþan ruhum,
öðretilen dünyadan çok uzak.

arkamdan hey! bakar mýsýn
diyen bir aðza bile
titreyerek dönüyorum eðik baþýmý,

konuþacak nefesimi
suçluluk duygusu
týkýyor boðazýma

bütün sesler
komik görünüþümden
utanýr gibi

etrafýmda dolaþan
hafif saygýnýn
gölgeleri çoðalýrken,

Tanrým kulaðýma fýsýldanacak
bir þey kaldý mý?

ben tüm gücümle
sefilliði oynarken.




AÐLAYAN NÝSAN




Sosyal Medyada Paylaşın: