Gün gecenin baðrýndan koparak Doðuyordu gökyüzünde Kucak kucaða deðiller miydi Yirmidört saatin her diliminde Gündüzle gece gibiydi bizim sevdamýz da Birbirinin içinde Bir o kadar dýþýnda
Ben beyazý giydiriyordum her anýmýza Sen siyaha boyuyordun Elimizde avucumuzda ne varsa
Keder biriktiriyordun karanlýðýnda Çatlamýþ bir bulut olup Hüzün yaðdýrýyordun üzerime Her gün ýþýðýnda
Sonsuz bir aydýnlýk vaat ettim Sen ay’ýn cýlýz ýþýðýyla yetindin Yýldýzlara selam durdun aþk diye Sevda ordusu yarattýn gökyüzünde Oysa baðrýnda sakladýðýn gün Gözlerinde doðmak için bekliyordu Sessizce
Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.