üzülmek ne ki aðlamak, aðlatmak, aðlaþmak ve hatta sürülmek vatan topraklarýndan! ben, beni kaybetmiþtim sende yeni buldum izninle!
amansýz mücadelelerden sonra kendime dönmüþken içim dayama burnuma çilekeþ kokusunu hasretin! tanýdýk bu duygu özgürlük vaadeden esarete yakalanmýþlýðýma pranga izlerine ve acýsýna ve yerde sürünürken gururum duyduðum utanca henüz uzak deðilim. unutmadým.
savurma kirpiklerini göðsümde pervasýzca! kalenin burcuna diktiðin bayraðý indirdiðini unutup elleri cebinde bir rahatlýkla dolaþma sokaðýmda engin bir anlayýþla karþýlayamaz seni üstüme kapadýðýn kapýlar ki þahittiler hýrsla çekilen bir elin yarattýðý boþluða sýðan dünyaya gördüler çaresizliðin hacmini ve korktular benim adýma.
gelme! dalgasýz denizler hayal ederken ben kýyýda bir taþ atýp suya b u l a n d ý r m a.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.