DAĞ ÇİÇEĞİM

Bugün derin düþüncelere daldým
Ýçten içe düþünüyorum herþeyi
Öylesine yarýmým ki hayata dair
Hiç bir þey yangýnýmý söndürmüyor

Dað yamaçlarýnda güneþe hasret
Bir dað çiçeði gibiyim bugünlerde
Toprakla konuþur gibiyim gizlice
Sýrf sen üzülmeyesin diye sevgili

Tam avuçlarýmýn arasýna almýþken
Senin gül kokulu kalbini uçuverdin
Avuçlarýmýn arasýndan özgürlüðe
Uçan güvercinler gibi,tutamadým

Tutamadým sana dair hiç birþeyi
Aþkýn kor ateþlerinde yanarken
Gök yüzünde yaðan yagmur gibi
Kalbimden sana aký verdim gizlice

Seni uzaktanda sevmeyi öðrendim
Sen uluþýlmasý çok zor olan kýrlarda
Tomurcuðunu açmamýþ bir çiçektin
Koklayamazdým asla seni biliyordum

Ama herþeye raðmen seni yaþamak
Seni hissetmek seni özlemek güzeldi
Biliyormusun sen benim dað çiçeðim
Sen benim boz kýrlarda koþtuðumda

Çocuksu seviçlerimin umut ýþýðýydýn
Ama sokulamazdým asla yaný baþýna
Sen çok uzak daðlarda açan bir gül
Uçsuz bucaksýz vadilikleri süsleyen

Benim gönül Dünyama taht kurmuþ
Kimsenin ulaþamadýðý dað çiðimdin
Biliyormusun sana tutulduðum anda
Kalbimin bir an durduðunu hissettim

Ve seninle doluyordu her bir yaným
Ilýk ýlýk sen akýyordum heryerime
Adeta içimde yarým kalmýþ herþeyi
Aþkýnla dolduruyordun dað çiçeðim.

Ufuk GÜNEY


Sosyal Medyada Paylaşın: