Ve sessizdir ölüm.......

Bakmayýn, gözlerimdeki ýþýðý sönmüþ yýldýzlara
Ateþ böceklerinin ýþýltýsýný görmek için direnmekteyim
Hayal perdesiydi, deniz fenerlerinin kýyýlara vuran aksi
Karabasanlar ta ne zamandýr üstümüzde kol gezmekte
Baba sinesi geniþliðinde yar aðýrlýðýnda!
Kardelenler daðlarýmda açar mevsimsiz
Baþýmda dolanýr ebabil kuþlarý
Meydanlar viranedir, akbabalar azýða hazýr
Susturulmuþ analarýn ninnileri
Göz çukurlarýmýzda Donkiþot deðirmenleri döner!
Yaþýyoruz dönence misali vurgun
Peydahlarýz karýnlýklarýn, kahpe gülüþündeki kýzlarý
Ayakaltýnda ezile dursun insan nesli…
Ve ezenlerle bir olmuþ halaydayýz vesselam
Davul onlardan, zurnalar bizden
Soysuzlara açmýþýz sineyi, evimizi…
Þimdi yol, iz bulamaz haldeyiz
Gözlerimizi üç kuruþa satanlar!
Ahvalimizi bilenlere yüz çevirmemiz bundan
Görmüyoruz artýk; perde büyük sahne sema
Þakaðýmda soðuk namlunun silueti
Dur diyen yok!
Yüceltilerden inen bir ses
Arþý titretir

Soðuk- buz…

ve gardiyanlar tekmilde

ve sessizdir ölüm.....






sermin ÇINAR/izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: