İÇİMDEKİ DÜNYA

ruhuma yalaný omuzlamak
kasýp kavururken bedenimi,

vicdanýmýn sesi nefsimin
karanlýðýnda boðuldu.

çözümsüz bir bilmece gibiyim

geceye düþen yalnýzlýðýmýn sorgusu
sürgün eder içimdeki dünyayý,

dürüstlüðüme yüklenen
hayatýn karmaþýk saplantýlarý,
zehirli oklarýný fýrlatýrken
gözümün karasýna,

tarihin aradýðý baþka bir budala da
benmiþim meðer,

farkýnda olmayýþýmý suçlarken aklým,

aynalar yüzümü gözlerime akýtan
bir büyücü gibi
devrilen krallýðýmý
sürükleyen zamana boyun eðdi,

kendi ipini boynuna geçirmiþ
bir mahkum gibiyim þu an;

meþruluðunu kaybetmiþ düzende
Tanrýnýn adaleti konuþmuyor artýk,

deðiþik oyunlarýn korkusu var,

düþlerim geriye sarmýþ bir makara
ve ayný tekrarlarý yaþamaktan yorulmuþ,
býkkýn hüviyetini ýsmarlama
düþüncelere salmýþ haksýz insan duruyor
göz ucumda barýnan.


huzurum kavgaya and içmiþ insanlarýn
tuzaðýnda parçalanýrken

sarkýk merhametim
yýllarýn yorgunluðun da
tökezlemiþ bir oyuncunun
cýlýz sesini vuruyor diline,

baþka iklimlerin rüzgarýnda savrulmaktansa
gövdemi kýracak ölüm
bana müjdedir,

toprak bedenimle açlýðýný gidersin
Tanrýya olan borcunu kapatmak için.


AÐLAYAN NÝSAN


Sosyal Medyada Paylaşın: