beklentinin her bir zerresine çivileniyor insan. kayýp zamanlarýnýn ölmemiþ silik anýlarýna mühür vurup günyüzünden ýraklara sürüklüyor. bir çocuk var ediyor içinde ve þimdiki zamanlarda þimdiki akýllarda büyütüyor.
günyüzünden ýraklara sürüklüyor gülyüzünden ýraklara sürüklüyor insan belirsiz kimliði eli yüzü belirsiz hissedebildiðim tek somut uzaklýk oluyor görebildiðim sadece mesafe duyabildiðim yalnýzca soðuyan sesin.
bir çocuk var ediyorum içimde ve þimdiki zamanýma þimdiki aklýma lanet ediyorum. eskiye dönüþ olsa bir yerlerde yerçekimine meydan okusa vücutlar ve yenilmese yürek anlara, anýlarý da hep iyi niyetli olur hatýrlarýn. bir çocuk var ediyorum içimde ve göðüs kafesimden geçirip soluk borumda eritip burun deliklerimden dünyaya çýkarýyorum; doðuruyorum ana gibi bakýp baba gibi sahipleniyorum gökyüzüne karýþmadan bir yenisini peydahlýyorum, beklentilerime dahil oluyor canlý kýlýyor meydana geliþi.
beklentinin her bi zerresine çivileniyor insan insan, beklentinin bütününü görmüyor. kapatýyor gözlerini insan ve sözlerini arzuyla sýralýyor;
þimdi gel ve tüm bunlarý aklýmdan sil.
éSs.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
essulucenk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.