Ölmelere ayrýlýk yama
Güzelleþir vicdani özür
Kamçýsý iþlek alýn daha iyi çatlar
Vurdukça gölgesi karanlýk
Uçurum öpüldükçe aðarýr ancak
Saðýrdýr yatsý
Kendine bilenir ateþ
Soyundukça ruh, tecrite duvar
Varlýða kapandýkça göz, küle örülür
Verandasý ölmeye açýlan tek kapý
Med- cezirli Ey Dünya !
Sanýr mýsýn getiren götüren sensin
Suyumuz aþk-ý membâ
Ýçdenizde iflahsýz rüzgâr
Dilsiz yoðrulduðumuz ten gül renkli
Kýyýya savrulup sararan
Sýnanan ruh kýblesidir yýkýlan...
Mühürsüz kalp
Belleði yaðmur sarýlý sýrýlsýklam
Ýçine gömerek zamaný
Bir yüzü cüretkâr acýya bulanmýþ aþkla...
Ölmelere ayrýlýk yama
Çözüldükçe lime lime ipinden yalan
Güzelleþir rüyadan uyanmalar
Þükran AY