Aynadan sildim bu gün gülen çocuk yüzümü
Susturdum þarkýlarý attým paslý dilimden
Ýlkbaharý kaldýrdým kýþa verdim güzümü
Öðüterek kum yaptým dikilen heykelimden
Umduklarým gelmedi gözüm özüm incindi
Yaralandý kanýyor nazým sözüm incindi.
Yaþamadým bu günü geçmiþ zamana sürdüm
Adým adým yarýna titreyerek ürkerek
Ýçimden atmak için sabahlarý öksürdüm
Her þeyimi kaybettim yeniden doðmam gerek
Güçlüyüm sanýyordum titrek beden incindi
Bilen varsa söylesin þimdi neden incindi?
Küfürlere bölündü parmaðýmda kelime
Eller dokundu diye küstü mahzun mimozam
Parçaladým geçmiþi önümde lime lime
Çýrpýnýp haykýrýyor aðlýyor bütün azam
Kâðýda küstü silgi kurþun kalem incindi
Bütün dünya yýkýldý sanki âlem incindi.
AFET KIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM