AŞIKLAR

Karadeniz gibi kükrer coþarsa
Dalgasý gelince yaman aþýklar
Hýrs gelip de ayranlýðý þiþerse
Kaybeder irade, dümen aþýklar

Aðzýna geleni hemen atarlar
Ben aþýðým diye çalým satarlar
Haram demez helal demez yutarlar
Bibersiz baharsýz çemen aþýklar

Karanlýkta ayna görse ay sanýr
Üryada þarap içse mey sanýr
Mezarlýða yol uðrasa köy sanýr
Gözleri kararmýþ duman aþýklar

Ýyi demez kötü demez metheder
Bakarsýn ki bir tel kýrmýþ çat eder
Sorsan baksan aþka binmiþ at eder
Yorulup yollarda kalan aþýklar

Þehvetle aþýktýr kýza geline
Arý olan tuz katar mý balýna
Ebriþimden nazik ipek teline
Tadarlar çeþitli yalan aþýklar

Kabýný yumaya bulamaz karý
Hind’ten Hindistan’dan bahseder yari
Beðenmez topalý bulamaz körü
Ýsterler bir kaþý keman aþýklar

Asýl aþýklarýn arzu cemaldir
Arifler bilirler ehl-i kemaldir
Aþýklar bizlere yüz yýllýk yoldur
Koþsak da peþinden hemen aþýklar

Aþýklar çoðaldý sadýk az kaldý
Fikreyle ey Veysel ne zaman geldi
Þiirde ne özet ne bir öz kaldý
Savurur denesiz saman aþýklar
Sosyal Medyada Paylaşın: