mektuplar vardý mektup
bir zamanlar
kara kapkara ayaklý adamdan
açýldý sereserpe gözlere
sessiz ama pek sessizce
dedi "selam hayata gülen meczup"
mektuplar vardý mektup
mektuplar vardý az zaman önce
birinin cinayetinden birinin intiharýndan
hepsi birkaç damla kanlý
ama pek canlý
kendinden kalanlar
ve kendinde yaþanamayacaklar
derdi " hoþça kal" gözlere
mektuplar vardý az zaman önce
insanlar vardý demin buralarda
çaldýlar gözüme baka baka
gelcekte soluklanacak gölgeleri
bir bebeðin hayata uyanýþýný
adýmý çaldýlar benliðimi
küfrü dillere dokudalar
insanlar vardý demin burada
bir kuþ olmak vardý ya
insanlar var
insan olup kuþa özlem olsa da
hayat vardý demin burada
birbaþýmýzaydýk onunla
soluk soluða çýðlýk çýðlýða
insanlar geldi yanýbaþýmýza
mektup mektup rüyalarýyla
hepsi siyah kalemden çýkma soluk sayfaya
ins...an...lar...