SABIR
Sabýr eyleyen derviþ, muradýna hep ermiþ,
Sabýr etmeyen ise ,bomboþ yerde gebermiþ.
Sabýr sonu selamet, unutma bunu sakýn,
Kin, nefreti def et, olumlu tavýr takýn.
Sabýrla koruk helva, dut bergi atlas olur,
Sabrý yenemeyen cin, tamahýndan kahrolur.
Sabýr küpü olup taþ, arsýza ödün verme,
Dil-gönül-kapýný açýk tut, faydasýz yere serme.
Sabrýn taþýrana gül, kendi kendini yesin,
Sonra da nefis bu ya! Ne eyledim ben desin.
Sabrýn deneyenlere, sen aldýrma sakýn ha!
Yoksa gererler seni, ÝSA gibi çarmýha.
Sabrýný taþýrma sen, olaylar karþýsýnda,
Bulursun ha kendini, densizler çarþýsýnda.
Sabýr gayet acýdýr, meyvesiyse tatlýdýr.
Sabredene her daim, semere kat katlýdýr
Sabýr þekere benzer, durmadan tat alýrsýn,
Sabýrsýz güme gider, sen ayakta kalýrsýn.
Sabýr frenlesin seni, sakýn ha kaza yapma,
Þu sabýrsýzlar gibi, nefis, þeytana tapma.
Sabreyle her iþine, hayýr gelsin baþýna,
Yazýlsýn göç edince, sabýrlý dey taþýna.
KÜÇÜK OZAN CEMÝL’ÝM, sabrý edin düstur,
Sana kulak verenler, olsun yaþamca mesrur.
KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
YOLCU YOLUNDA GEREK’DEN.
LÜGATÇE:
BERG:Yaprak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.